گسترش مهربانی و گذشت در جامعه/هنرمندان سنت پهلوانی را زنده کردند

اعدام، قصاص و قتل از سوژه هایی است که فیلمسازان زیادی دغدغه پرداختن به ان را داشته اند یکی با نگاه منطقی به این حکم شرعی به دنبال بخشش خانواده داغ دیده است و دیگری با بی توجهی به قوانین قضایی خود را دایه مهربان تر از مادر دانسته و به نقض این حکم دین می پردازد! این کجاو آن کجا...!

بهروز شعیبی کارگردان جوان سینما با دغدغه نمایش بخشش در فیلم دهلیز گامی فرا تر برداشته و اجرای حکم را به خانواده مقتول می سپارد و از سویی دیگر بخشش و لذت بخشیدن را نیز در «دهلیز» نمایش می دهد.

پس از اکران این فیلم و دریافت جوایز و فروش خوب آن در اکران عمومی تصمیم به اکران خیریه برای هنرمندان می گیرند تا برای افراد بیگناهی که ناخواسته حکم اعدام برایشان صادر شده است راه نجاتی باشند. 

بهروز شعیبی در باره انتخاب پرونده و شناسایی آنها گفته است: «ما پرونده‌های زیادی را بررسی کردیم و حتی به سراغ تعدادی از آنها نرفتیم؛ چون باید به‌دنبال مواردی در این زمینه می‌رفتیم که به نوعی پرونده سالم‌تری دارند یا آدم‌های نادمی هستند که می‌توانند مورد عفو قراربگیرند.»

شروع کننده این اقدام انسانی در مراسم اکرام خیریه فیلم «طبقه حساس» نیز حضور داشت و استقبال هنرمندان را نظاره می کرد.

برگزاری مراسم همت عالی یا‌‌ همان گلریزان قدیمی این روزها در ایران شکل تازه‌ای به‌خود گرفته. این حرکت، نوروز امسال نیز با اکران فیلم «خط ویژه» توسط جمعی از عوامل سینما برپا و با کمک‌های مردمی جوان26ساله محکوم به اعدام آزاد شد و خانواده مقتول سرانجام طناب دار را از گردن «بلال» باز کردند.

این گروه که گلریزان هایی را در باب اکران فیلم ها تدارک دیده اند باید برای کسب رضایت از خانواده مقتول نیز اقدام کنند.

باید به داغ خانواده مقتول توجه شود و آن ها را نادیده نگرفت. این خانواده ها عزیزی را از دست داده اند و حق قصاص نیز دارند ولی باید با نگاه معقول و منصفانه با آنها روبرو شد. فیلم دهلیز درباره همین موضوع است. در این فیلم نگار عابدی، بازیگر نقش خواهر مقتول روی دیالوگ مهمی تأکید می‌کند. او در این فیلم می‌گوید: برادر ما صبح خداحافظی کرده و از در بیرون رفته و بعدازظهر دیگر برنگشته است. این خیلی درد بزرگی است.

بهروز شعیبی در رابطه با این موضوع در گفت وگویی که در مراسم اکران خیریه طبقه حساس داشت عنوان کرد: ما باید بپذیریم که خانواده مقتول بزرگ‌ترین ضربه‌ را از این جریان خورده‌اند. فکر می‌کنم ما زمانی می‌توانیم به این موضوع ورود کنیم که بدانیم این خانواده درد بسیار بزرگی بر دوش دارد. ما در فیلم دهلیز این موضوع را مدنظر قرار دادیم. در درجه اول ما باید حق را به خانواده مقتول بدهیم و با موضع آنها وارد بحث شویم. ما مواردی از این پرونده‌ها داشتیم که متهم عنوان کرده به‌طور کاملا اشتباهی فردی را به قتل رسانده است، در چنین مواردی نمی‌توان انتظار داشت که مادر مقتول به راحتی رضایت دهد. او فرزندش را به‌خاطر همین سهل‌انگاری و اشتباه از دست داده است یا‌‌ همان فردی که دچار این ارتکاب جرم شده است آیا باید به راحتی به اجتماع بازگردد؟ما باید تمامی این موارد را لحاظ کنیم. مگر اینکه دلایل دیگری باشد و ما با علم به این موضوع که امنیت جامعه به خطر نمی‌افتد دنبال این جریان باشیم. همچنین این مهربانی و بخششی که ما مدام درباره آن صحبت می‌کنیم باید از همین طریق در سطح جامعه انتشار پیدا کند.

 سینما امروز به وسیله ای برای همدلی بیشتر میان مردم تبدیل شده است باید توجه داشت گلریزانی که سالها قبل توسط لوتی ها و پهلوانان برای رفع مشکل اهالی محل انجام می شد امروز در موضوع اساسی و مهم جامعه نفوذ کرده و روحیه کمک و همدلی را در بین اقشار مختلف و خصوصا هنرمندان گسترش داده است.